یک انرژی خاصی به آدم میدهد وقتی وبلاگش را عوض میکند ،تایک مدت همش درگیر قالب واینها ست :دی درست مانند رفتن به یک خانه جدید.این روزهااینقدر مسائل برایم اهمیت ندارند که دلیلش را هم نمیدانم.یعنی اهمیتی ندارد.یک ماه که بیشتر به این ارشد لعنتی نمانده اما ترجیح میدهم بیشتر سِیم سان ِ کریس دی برگ گوش کنم .چای تلخی بخورم .آب پرتقالی ایضاً.جزوه هایم را هم ردیف کنم وبرایشان از کامو و پرگرنیوس و الباقی بگویم . اصلاً خوش ندارم محتوای بی سرُته کامپیوتریشان راازبرکنم.تستی بزنم .یا هرچی.
۰۹ دی ۱۳۸۸
ناسپاس
