مثلِ عصرهای جمعه گرفته .
مثلِ زمستان های وامدار بهار .
مثلِ میزمِ بهم ریخته .
مثلِ نوشته های بی سرُته .
مثلِ عدد دادن به بیهودگی ،نام نهادن روز به سال .
مثلِ ننوشتن در اوجِ نوشتن .
مثل قیافه های نامجسم اغلبِ وبلاگنویسان .
مثلِ تخت گاز درخیابانهای تنگُ تاریکِ دوطرفه .
مثلِ اعتیاد به زنده بودن .
مثلِ پوست انداختن نوستالژی های خفته .
مثل درسهایِ تارانده به بی حوصلگی .
مثلِ دردهای گیرانده به مسکن گاهی .
مثلِ قطره اشکی پنهان .
مثلِ یادِخانه ای در طبقه چهار ودوستی ایضاً .
مثلِ غریبگی با آشنایی .
مثل به رویا رفتن بر فهمش آزادی .
مثلِ نیچه پرستی مفرط به سرزندگی جاویدان نه زندگی جاویدان .
مثلِ سه نقطه گذاشتن در انتهای یک داستان...
